Ezber İçin Kelimeler

1. muaccel * Acele olunmuş. * Peşin, hemen ödenmesi gereken. 

2. muadil * Eşit, denk, eşdeğer. 

3. muaf * Bağışlanmış, affedilmiş. * Ayrı tutulmuş, ayrıcalık tanınmış. * Özgür, serbest

4. muahede * Anlaşma

5. muahhar * Sonraki, sonradan gelen, ertelenmiş, daha sonraki. 

6. muahhir * İstediğini geri koyan, arkaya bırakan, esma-ül hüsnadan.

7. muakkip * İzleyen, arkasından koşan, takip eden. * (iş) Yürüten. 

8. muallâ * Yüksek, yüce. 

9. muallâk * Asılmış, asılı. * Sonuca bağlanmamış, sürüncemede kalmış. * Bağlı. 

10. muallim * Öğretmen. 

11. muamele * Davranma, davranış. * Yol, yöntem, iz. * İşlem. * Alışveriş. * İşlem. 

12. muamma * Bilmece. * Anlaşılmayan, bilinmeyen şey. 

13. muammer * Yaşamış.

14. muannit * İnat eden, inatçı. 

15. muaraza * Çekişme, kavga. 

16. muarız * Karşı koyan, karşı çıkan. 

17. muasır * Aynı yüzyıl içinde olan.

18. muaşeret * Birbiriyle toplumsal ilişkiler içinde bulunma. 

19. muattal * İşlemez, kullanılmaz duruma gelmiş. * Boş, işsiz. 

20. muattar * Itırlı, güzel kokulu. 

21. muavin * Yardımcı, yardım eden. 

22. muayede * Bayramlaşma, birbirinin bayramını kutlama. 

23. muayene * Bir kimsenin hasta olup olmadığını veya hastalığın nerede olduğunu araştırma. 

24. muayyen * Belli, belirli; kesin olarak belirlenmiş. * Kararlaştırılan. 

25. muazzam * Çok büyük, çok iri, koskoca, güçlü, önemli. 

26. muazzep * Acı, sıkıntı, azap çeken. 

27. muazzez * Sayılan, saygı duyulan, sevgili, aziz. 

28. mubah * Dince yapılmasında sakınca olmayan, yapılması günah veya sevap olmayan fiiller.

29. mubayaa * Satın alma. 

30. mucib * Dua edenlerin dualarını kabul eden, isteklerini veren.

31. mucibince * Gereğince. 

32. mucir * Kiraya veren kimse. 

33. mucit * Yeni bir buluşortaya koyan, icat eden kimse

34. mucize *Peygamberlerde görülen olağanüstü bir hadiseler, aciz bırakan.

35. mudi * Emanet bırakan kimse. * (bankaya) Para yatıran kimse. 

36. mudil * Karmaşık, güç, çetin. 

37. mufassal * Ayrıntılı. 

38. mugaddi * Besleyici, besleyen. 

39. mugalâta * Yanıltacak söz, yanıltmaca. 

40. muganni * Şarkı söyleyen kimse, şarkıcı. 

41. mugayir * Uymaz, aykırı. 

42. muğlâk * Anlaşılması güç, anlaşılmaz, karışık, çapraşık. 

43. muğni * Zengin eden, doyuran, esmaül hüsnadan.

44. muhabbet * Sevgi. * Dostça konuşma, yarenlik. 

45. muhabere * Haberleşme, yazışma. 

46. muhacir * Göçmen, mülteci, sığınmacı.

47. muhaddis * Hadis ile meşgul olan, Peygamber Efendimizin sözlerini bildirmiş olan kimse. 

48. muhafaza * Koruma, saklama, korunum. 

49. muhafız * Birini veya bir şeyi koruyan, kollayan, gözeten kimse, koruyucu. 

50. muhakeme * Birbirine karşı olan iki tarafı dinleyerek bir yargıya varma, yargılama. 

51. muhakkak * Doğruluğu, gerçekliği kesin olarak bilinen, gerçekliği kesinleşmiş, kesinlikle. 

52. muhal * Olamaz, olmaz, olmayacak; olması, gerçekleşmesi olanaksız.

53. muhalif * Bir tutuma, bir görüşe, bir davranışta karşı olan, aykırı olan. 

54. muhammen * Oranlanan, tahmin edilen. 

55. muhammes * Beş parçası olan, beşli. * Beşgen. * Beşli. 

56. muharebe * Savaşma, vuruşma, harp etme, iki ordu arasındaki çarpışma, savaş

57. muharrem * Kamer takviminin birinci ayı, aşure ayı. 

58. muharrik * Hareketini sağlayan, harekete gelen. * Kışkırtıcı, ayartıcı. 

59. muharrir * Yazar. 

60. muharriş * Tırmalayan, tahrişeden. * İrkilten, korku veren. 

61. muhasara * Kuşatma, sarma, çevirme.

62. muhasebe * Hesaplaşma, karşılıklı hesap görme. * Hesap işleriyle uğraşma. 

63. muhasım * Birbirine düşman olanlardan her biri. 

64. muhassala * Elde edilen sonuç. * Bileşke. 

65. muhassas * (birine) Ayrılmış, tahsis olunmuş. 

66. muhassenat * Yararlı, güzel, hayırlı, işler. 

67. muhassıl * Osmanlıda Tanzimat’tan önceki dönemde vergi tahsildarına verilen isim. 

68. muhat * Kuşatılmış, sarılmış, çevrilmiş

69. muhatap * Kendisine söz söylenilen kimse, kendisiyle konuşulan kimse. 

70. muhatara * Korku verici durum, tehlike. * Zarar, ziyan. 

71. muhavere * İki kişi arasında karşılıklı olarak yapılan konuşma. 

72. muhavvil * Değiştiren, dönüştüren,

73. muhayyel * Hayal gücüyle oluşturulan, hayal edilen. 

74. muhayyile * Hayal etme gücü.

75. muhayyer * Beğenilmediğinde geri verilmek şartıyla alınan (eşya vb), seçmece. 

76. muhbir * Haber ulaştırıcı, haber veren. ihbarcı. 

77. muhik * Haklı, doğru. 

78. muhil * Dokunan, bozan, ihlâl eden. 

79. muhip * Seven, sevgi besleyen, dost. 

80. muhit * Çevre, yöre. * Bir kimsenin sürekli ilişkide bulunduğu insanlar topluluğu, çevre. 

81. muhkem * Sağlam, sağlamlaştırılmış. 

82. muhlis * Dostluğunda ve inançlarında içten olan. 

83. muhsi * İstisnasız her şeyin tek tek sayısını bilen, esma-ül hüsnadan.

84. muhtaç * Bir şeye ihtiyaç duyan. * Yoksul, fakir (kimse). 

85. muhtar * Özerk. Köy veya mahallede oturanların seçtikleri kimse. 

86. muhtasar * Kısaltılmış olan, kısa; özet

87. muhtekir * Vurguncu, spekülâtör. 

88. muhtel * Düzeni bozulmuş, bozuk. 

89. muhtelif * Zıt, birbirini tutmayan. * Çeşit çeşit, çeşitli. 

90. muhtemel * İhtimal dahilinde olan, beklenen, mümkün. 

91. muhterem * Saygıdeğer, sayın. 

92. muhteris * Hırslı. 

93. muhteriz * Çekingen. 

94. muhtesip * İslâm şehirlerinde esnafı din kurallarına göre denetleyen memur. 

95. muhteşem * Görkemli, gösterişli, büyük ve göz alıcı. 

96. muhteva * Bir şeyin içindeki, içteki, içerik. 

97. muhtıra * Herhangi bir şeyi hatırlatma, uyarma amacıyla yazılan yazı. 

98. muhyi *İhya eden, dirilten, can bağışlayan, sağlık veren, esma-ül hüsnadan.

99. muhzır * İlgililerin mahkemede bulunmalarını sağlayan görevli. 

100. muid * Yaratılmışları yok ettikten sonra tekrar yaratan, esma-ül hüsnadan.

101. muin * Yardım eden, yardımcı. 

102. muiz * İzzet verip ağırlayan, esma-ül hüsnadan.

103. mukabele * Karşılık verme, karşılama, karşılık. Karşılaştırma, karşılıklı yapılan okuma. 

104. mukaddem * Önce gelen, önceki. * Öncül. 

105. mukadder * Yazgıda var olan, yazgı ile ilgili olan, alında yazılı olan. 

106. mukaddes * Kutsal. 

107. mukaddim * İstediğini ileri çekip öne alan, esma-ül hüsnadan.

108. mukaddime * Ön söz. * Bir hadisenin başlangıcı. 

109. mukaffa * Kafiyeli.

110. mukallit * Taklitçi. 

111. mukarenet * Yaklaşma, kavuşma, bitişme. * Yakınlık. 

112. mukarrer * Kararlaşmış, kararlaştırılmış. 

113. mukassem * Ayrılmış, bölünmüş. 

114. mukassi * Sıkıntılı, sıkıntıverici, bunaltıcı. 

115. mukataa * Kesim. 

116. mukatele *Vuruşma, savaş.

117. mukattar * Damıtılmış, damıtık. 

118. mukavele * Sözleşme. 

119. mukavemet * Dayanma, karşıdurma, karşı koyma, direnme, direniş, dayanırlık.

120. mukavves * Kavisli, eğri, eğmeçli. 

121. mukavvi * Kuvvetledirici, güç katıcı. 

122. mukayese * Benzeterek veya karşılaştırarak değerlendirme, karşılaştırma, kıyaslama. 

123. mukayyet * Bağlı olan, bağlanmış. * Bir şart veya kayıtla bağlı olan.

124. mukim * (bir yerde, bir evde) Oturan, ikamet eden. 

125. mukıt * Yaratılmış her şeyin azığını veren, esma-ül hüsnadan.

126. mukni * İnandıran, ikna eden. 

127. mukriz * Ödünç para veren, borç veren. 

128. muksıt * Bütün işleri birbirine uygun ve denk yapan, esma-ül hüsnadan.

129. muktebes * Yararlanmak için alınmış, aktarılmış. 

130. muktedir * Bir şeyi yapmaya, başarmaya gücü yeten, esma-ül hüsnadan.

131. muktesit * Tutumlu. 

132. mukteza * Gereken, gerekli olan. * Bir iş yapılırken gerekli işlemlerin bütünü. 

133. muktezi * Gereken, gerekli olan. 

134. munfasıl * Ayrı duran, ayrılmış, ayrık. 

135. munis * Alışılan, alışılmış, yabancı olmayan. * Cana yakın, uysal, sevimli. * Uygun. 

136. munkabız * Büzülmüş, toplanmış. Verimsiz, işe yaramaz. 

137. munkalip * Değişmiş, dönüşmüş olan. 

138. munkariz * Batmış, çökmüş, tükenmiş. 

139. munsap * Kavuşan. 

140. muntazam * Düzgün. * Düzenli, derli toplu. 

141. muntazır * Bekleyen, gözleyen. 

142. munzam * Katma, katılmış, ulanmış, eklenmiş, ekleme, ek

143. murabaha * Bir malı çok fazla kârla satma, tefecilik.

144. murabba * Dört şeyden oluşan, dörtlü, kare. * Dört mısralı divan şiiri. 

145. murahhas * Delege. Murahhaslık. 

146. murakabe * Denetleme, denetim. * (tasavvufta) Allah’a bağlanarak çile doldurma. 

147. murat * İstek, dilek. * Amaç, gaye. murat almak * dileğine kavuşmak

148. murdar * Kirli, pis. * Şeriata uygun olarak kesilmemiş olan (hayvan). 

149. muris * Miras bırakan, mirasçı. 

150. musaffa * Temizlenmiş, arıtılmış. 

151. musahabe * Konuşma, görüşme, sohbet.

152. musahhih * Düzeltici, düzelten. 

153. musalla * Camilerde cenaze namazı kılmaya yarayan açık yer. 

154. musallat * Bir kimse veya şeyin üzerine bıktıracak kadar düşen. 

155. musalli * Beş vakit namazını sürekli olarak kılan. 

156. musamaha * hoşgörü ile davranmak. 

157. musanna * Uydurma, düzme. * Sanatla yapılmış, bir usta elinden çıkmış, sanatlı. 

158. musannif * Sınıflandıran. * Kitap yazan, yazar. 

159. musap * Başına bir kötülük, felâket gelmiş olan, hastalığa yakalanmış.

160. musavver * Resim konulmuş, resimli. * Zihinde tasarlanmış, düşünülmüş olan. 

161. musavvir * her şeye bir şekil ve hususiyet veren, tasvir eden, esma-ül hüsnadan.

162. musibet * Ansızın gelen felâket, sıkıntı veren şey. * Uğursuz. 

163. mustarip * Istırap ve acı çeken. * Sağlıksız, hasta

164. mustatil * Dikdörtgen. 

165. mutaassıp * Bağnaz. 

166. mutabakat * Uyuşma, anlaşma, itilâf. * Uygunluk. * Uyum. 

167. mutasarrıf * Kendinde kullanım hakkı olan, elinde bulunduran. 

168. mutasavver * Tasarlanmış, düşünülmüş. 

169. mutasavvıf * Tasavvuf inançlarını benimseyerek kendini Allah'a adamış kimse, sofi. 

170. mutat * Alışılmış, alışılan. * Alışkanlık, alışılmış şey. 

171. mutatabbip * Hekimlik taslayan kimse. 

172. mutavassıt * Aracı. * Orta, ortalama. 

173. mutazarrır * Zarar görmüş, zarara uğramış. 

174. muteber * Saygın, itibarı olan, hatırı sayılır. 

175. mutedil * Düşünce, işvb.de aşırıya kaçmayan, ılımlı, itidalli. * Ilıman. 

176. mutekit * Bir şeye inanan, itikat eden, inançlı, inanlı, imanlı, mümin, dindar. 

177. mutemet * Kendisine inanılıp güvenilen kimse. 

178. mutena * Özenilmiş, özenle yapılmış. * Seçkin, önemli. 

179. muteriz * Karşı gelen, itiraz eden, itirazcı. * İtiraz eden (kimse). 

180. muti * Yumuşak başlı, itaat eden. 

181. mutlaka * Kaçınılmaz bir biçimde, her hâlde, ne olursa olsun, kesinlikle. 

182. mutmain * İnanmış, gönlü kanmış, emin olan. 

183. muttali * Öğrenmiş, haber almış, bilgi edinmiş. 

184. muttasıl * Bitişik, yan yana olan. * Aralık vermeden, aralıksız, hiç durmadan, biteviye. 

185. muvacehe * Yüzleşme, yüz yüze gelme. 

186. muvafakat * Uygun görme, onama, kabul etme. 

187. muvaffak * Başarmış, başarılı(kimse). * Başarılmış, başarılı(iş). 

188. muvahhit * Allah'ın birliğine inanan. 

189. muvakkaten * Az bir zaman süresince, geçici olarak.

190. muvakkit * Güneşe bakarak namaz vakitlerini bildiren kimse. 

191. muvasala * Gidip gelme imkânı, ulaşım.

192. muvazaa * Danışık, danışıklık. 

193. muvazene * Denge. * Dengelemek. 

194. muvazi * Paralel. 

195. muvazzaf * Bir görev ve hizmetle yükümlü olan (kimse). 

196. muzaffer * Üstünlük elde etmiş, zafer kazanmış, yenmiş, utkulu

197. muzaheret * Destekleme, yardım etme, arka çıkma. 

198. muzır * Sağlığı bozan, zararı dokunan, zararlı. * 

199. muzil * Zillete düşüren, hor ve hakir eden, esma-ül hüsnadan.

200. muzip * Şaka etmekten hoşlanan, takılgan.